اردوان پسر ارد دوم که در این زمان در آذربایجان حکومت می‌کرد، جانشین وانان شد. در سال ۱۶ میلادی وانان به ارمنستان پناه برد. اقامت وی در این قسمت چندان طولی نکشید و به‌ناچار رهسپار شامات شد و تحت حمایت رومی‌ها قرار گرفت. در همین گیرودار، به دلیل بروز اختلاف بین نجبا و اردوان، وی نیز از سلطنت عزل شد و تیرداد نامی جانشین اردوان گردید. اردوان به گرگان فرار کرد و بعد از مدت کوتاهی به پایتخت برگشت و بدون جنگ و خونریزی بر تخت نشست. در این زمان قرارداد صلحی بین اردوان و امپراتور روم بسته شد که به‌موجب آن، اردوان قبول کرد که ارمنستان خارج از منطقه نفوذ ایران باشد.
در سال ۴۰ میلادی اهالی سلوکیه شورش کردند و عده زیادی از یهودیان آن سامان در این شورش کشته شدند.
چین: مقارن سلطنت اردوان، سلسله هان اخیر (۲۵ – ۲۲۰ م.) در چین سلطنت داشت.
روم: در دوران سلطنت اردوان، تیبریوس (۱۴ – ۳۷ م.) به قدرت خود افزود و مجلس عمرمی رامنحل کرد. اشک‌های نوزدهم، بیستم و بیست و یکم عبارت‌اند از: واردان، گودرز، وانان دوم. بعد از مرگ اردوان بین دو پسر او به نام‌های واردان و گودرز بر سر تصرف تاج‌وتخت جنگ درگرفت؛ واردان کشته شد و گودرز به تخت نشست. بعد از وی سلطنت به برادر دیگر وانان رسید که تا سال ۷۷ میلادی سلطنت کرد.